Sadece sen varsın bu dünyada…
Gerisi yalan. Her şey senin için kurulmuş bir oyun. Hayat bir tiyatro ve başrolde sen varsın. Gerçek olan tek şey sensin aslında…
Etrafındakiler birer oyuncu, seni sınamak için gönderilmiş her biri bu yüzden eklenmiş oyuna. Ne derlerse dinle, ne yaparlarsa izle, işine yarar bir gün belki Bir insan gördün pencereden gözünün içine baktı. Otobüstesin ve gözün ona takıldı. Gözünü kaçırma hemen, dikkatlice bak belki iki gün sonra göreceksin bir daha… Bir şey anlattı aslında sana o anda…
Ne kadar oyuncu olsalar da bir şeyler anlatmaya çalışıyor olabilirler sana.
Hiçbir fırsatı kaçırma…
Sonra “keşke” deme. Üzülsen bile. “Kader buymuş.”da deme. Her insan kendi kaderini yaratır çünkü. Olmadıysa, yapamadıysan senin suçun, hayatın değil!
Ne olursa olsun her şeyi yapabilirsin. “Artık geçti.” deme sakın. Yapmak istiyorsan yap. Çekinme, korkma, ölüm yok ya ucunda! Kolay değil ölmek ve öldürmek…
Acıdan da ölmezsin… Korkudan da…
Birini sevdin diye de öldürülmezsin… Sevmedin diye de…
Kendi canını da alamazsın, almamalısın sırf üzüldün diye.
Daha kötü ne olabilir ki mi diyorsun? İnan daha kötüsü vardır her şeyin.
Hem ölüm kurtuluş değil ki… Üzmek sadece seni sevenleri. Ölünce yeniden başlamıyorsun hayata ölüyorsun. En derininden bir uyku. Sadece acılar değil, hayat bitiyor. Kolay bir şey olmamalı her şeyden vazgeçmek.
Kolay bir şey değil ki yok olmak.
Her şey yalan olabilir ama sen değilsin…
Ya sevgi, ya aşk? Onlarda mı yalan diyeceksin belki de.
Değil!
Yalan olmadığı kadar mantıklı da değil, ne anlatılabilecek bir şey, ne de açıklanabilecek… Sadece hissedebilirsin.
Yaşamadan bilemezsin ama gerçek. Yalan olmayan dışında bir şey.
Ölüm kurtuluş değil dedim ya, değmez dedim ama eğer onun için bir kurtuluşsa ölmeye değer. Çünkü o an insanın kendi olmadığı bir an, sevdiğinin yanında olduğu an. İnsanlığın tüm bencilliğinden sıyrılıp sadece onu düşündüğün bir an. Kişiliğinin, düşüncelerinin hatta tüm planların…
Her şeyi yaşamak lazım. Aşkı, nefreti, korkuyu, acıyı, kederi… Kaçmamak lazım hiçbir şeyden. Her fırsatı değerlendirmek lazım.
Sürekli düşünmek herhangi bir şey hakkında, fikir üretmek. Düşünmekten korkmamak ama korkuyu da yaşamak…
Çok fazla zaman yok, kum taneleri hızla geçiyor diğer bölmeye. Yapacak şeylerin çok fazla! İnsanların düşünceleri asla engellemesin seni. Onları dinle, düşün ama emin olduğun karardan dönme.
Yolun sonuna geldiğinde “keşke” deme. Hadi şimdiden başla denemeye.
